20230323 173825191 IOS

Whiskydiner Whisky Festival Noord-Nederland

Op donderdag 23 maart vond het jaarlijkse whiskydiner plaats in Groningen. Voorafgaand aan het Whisky Festival Noord-Nederland hadden we de eer om een uitgebreid diner mee te maken met gerechten perfect afgestemd op de whisky die geschonken werd. Restaurant Blumé in Hotel Halbert verzorgde onder begeleiding van gepassioneerde Chef-kok Henrice Dijks de gerechten met bijpassende whisky van De Monnik met tekst en uitleg van de altijd enthousiaste Ronald Anneveldt.

Bij binnenkomst in het prachtige recent opgeknapte hotel/restaurant werden we voorzien van een flute met daarin Hooghoudt 6 jaar met Cava & Sparkling Water. Verfrissende cava complimenteerde de kruidige tonen van de Hooghoudt en zorgen ervoor dat onze smaakpapillen even werden aangewakkerd voor de rest van de avond.

Na een warm welkom van Roelof Douwstra konden we gaan zitten om te beginnen aan de eerste verrassing van de avond…

Op tafel stond een Glencairn glas ingeschonken met een rood getint sapje. Het leek op whisky, het zat in een whisky glas, maar was het ook whisky? Laurens Speek van Hooghoudt vertelde ons over het product wat in het glas zat. Een Hooghoudt 24 years single cask (jenever 60,4%). Geen whisky, maar een familielid van het geliefde gerstesap. Door de toevoeging van jeneverbes, Ceylon thee, vijg, zwarte bes, cranberry & citroengras krijg je een uitzonderlijke samensmelting van botanische, kruidige, fruitige en houtige tonen. De hoge leeftijd en alcoholpercentage van dit prachtproduct zorgt ervoor dat je rustig de tijd kan nemen om alle smaken te ontdekken. Wees niet bang om een paar drupjes water toe te voegen en rustig je glas te laten staan om alles tot je te nemen. Hoe meer geduld je hebt met dit prachtige product, hoe meer je ervoor terug krijgt in aroma en smaak.

Om onze honger op te wekken werden we voorzien van een amuse: Arancini cepes (gefrituurde risottoballetjes) & een deeg krokantje met filet americain. Kleine hartige, zoute hapje met daarnaast een verfrissende highball cocktail met Buffalo Trace (bourbon 40%).

Door naar het echte werk! Op het bord, ingelegde makreel met shiso, dille en zoetzuurtjes. De ziltigheid van de makreel wordt gecomplimenteerd door de zure tonen in het gerecht. Daarbij een prachtige Japanse blend: Mars Maltage Cosmo (blended malt 43%). Een frisse levendige whisky met lichte gras, pepermunt en oranjebloesem tonen. Alles bij elkaar zorgt tot een samensmelting van ziltigheid en frisse zuren.

Het niet veel later kreeg ik het volgende bord onder mijn neus. We hadden van tevoren al een kaartje met de gerechten erop en mijn oog viel meteen op 1 van mijn favoriete producten: Langoustine. Een prachtig licht zoet/ziltig schaaldier die zowel rauw, ingelegd, als gebakken geweldig smaakt. En daarnaast kan je van de over gebleven schalen prachtige sauzen en soepen trekken. In dit geval kregen we een soort tartaar van langoustine met daarbij een schuim van curry met wortel en krokante rijst. Wauw. Onder begeleiding van een Kavalan Distillery select No.2 (single malt 40%) werd ons aangeraden om een hap te nemen en erachteraan een slok om alle smaken met elkaar te vermengen. Wat een explosie. De pittige peper was weggelaten uit de curry om de wat elegantere smaken van de whisky niet compleet naar de achter grond te laten verdwijnen. Van gember/citroengras naar fruitige tonen en het prachtige licht ziltige van de langoustine was dit wat mij betreft al de topper van de avond.

Daarna een stukje wild. Zwijn, gepekeld, dun gesneden met een garnituur van Waldorf (bekend van de salade) en een vinaigrette van gerookte beukenzwam. Bij het lezen klinkt het als vrij zware smaken, maar het viel mee. De aardse smaak van gerookte beukenzwam, met niet te overdreven gezouten dun gesneden plakken wild zwijn. Begeleidt door een Amrut Fusion (single malt 50%) een volle fruitige kruidige whisky uit India. Met een hoog genoeg alcoholpercentage om zichzelf staande te houden tegenover het gerecht.

Als hoofd gerecht een perfect rosé gebakken stuk eend. Met daarbij zacht gegaarde eendenbout ingerold in spitskool met een gladde puree. Die elementen goed uitgevoerd zijn al genoeg om te doen watertanden. Maar de ster van het gerecht was toch echt de jus. Begonnen als een lading karkassen van eend (waarvan de filets en poten al waren afgesneden) gecombineerd met een gezonde dosis sherry in een pan met circa 60 liter vocht. Daarna volledig ingekookt tot een litertje of 2 om een dosis smaak af te geven waar je u tegen zegt. Het zoetige vettige van de eend, met een assortiment aan kruidige smaken en natuurlijk een bom aan rood fruit van de sherry was een bescheiden hoeveelheid genoeg om het gerecht te doen stralen. Dit moest natuurlijk begeleid worden door een whisky die de binnenkant van een sherry vat heeft gezien. In dit geval een Belgische Filliers 10 years sherry oak (single malt 43%). Een prachtige kruidige whisky met volle tonen van rood fruit, sloot perfect aan bij de krachtige jus op het bord.

Voordat we een dessert kregen was er natuurlijk een gang met kaas. En laat ik nou gek zijn op kaas. Een creatieve interpretatie van een kaasplank sierde on bord. Twee plakjes toast van zuurdesem met krenten met daartussenin kweepeer en een romig stukje Delice Du Bourgogne. Een mooi samenspel tussen romige kaas, zoete krenten en fris fruitige kweepeer. In ons glas een Ierse whiskey: The Whistler Calvados Cask (single malt 43%). Een bijzonder fruitig vriendelijk Ierse whiskey die door de finish op Calvados vaten voorzien was van een flinke dosis aroma van boomgaardfruit, met een dominante toon van peren.

Het dessert was lekker. Niet zomaar lekker, maar ordinair lekker. Begeleid door een Schotse whisky kregen we een gerecht geïnspireerd door een (zegt men) Schotse uitvinding: De gefrituurde Mars Bar. Dit is precies wat je denkt dat het is. Een stuk mars, in een beslag, in de frituurpan. Krokant, zoet, romig, een mond vol, en zonder het te proeven weet je al dat je het lekker gaat vinden. Dit met een luchtig fris bolletje vanille-ijs en een karamelsaus heb je ingrediënten die eigenlijk niet mis kunnen gaan. Om al dit zoete geweld tegen te gaan is er gekozen voor een Smokehead Rum Rebel (single malt 46%). Een volle, rokerige Islay whisky, gecomplementeerd door een zoetige, karamelachtige rum finish. Deze knaller was nodig om al het zoete geweld op het bord aan te kunnen.

Na een uiterst prettige zit, met een geleidelijk tempo in tussen de gerechten en opbouw van smaken in zowel de whisky als het eten, ging deze jongen na een geslaagde avond niet rollend, maar precies goed gevuld naar huis. De timing, hoeveelheden en smaken zorgden voor genoeg energie om de wandeltocht naar huis te kunnen redden en een prettige nachtrust

Deel dit artikel